Zomerdroom of zomerrealiteit? Herbron en ga op reis in jezelf

3 juli 2019

 

Zomer is… op reis gaan. Je in de zon leggen, al je zorgen vergeten en herbronnen. Of is dat toch niet zo eenvoudig? Is er een verschil tussen zomerdroom en zomerrealiteit? Echt herbronnen is eerder een actieve reis, maar wel naar binnen. In deze blog vind je inspiratie en reistips voor een trektocht in jezelf.

 

Zomerdroom

De zon brandt, het is zomer. Zwaluwen zwermen bedrijvig in en uit hun nest en de hete lucht ruikt stoffig naar versgedorst stro. Bijen en ander zoemend gevleugelte concerteren in symfonie, terwijl je jezelf languit wentelt in het zachte groene gras. Boven jou niets dan azuurblauwe wolkenloze lucht. Je ademt, zucht, glimlacht, trekt die strooien hoed nog wat dieper over je gezicht. Dat het zomer is… niets dan rust en heerlijkheid.

Niets om te bereiken, nergens om op tijd te komen, niets om aan te denken. Vaarwel gejaagde tijdens-het-jaar-leven en welkom zomerrust. Je sluit je ogen en laadt je batterijen op met zuivere zonne-energie. Van herbronnen gesproken.

Zomerrealiteit

Of is het toch zo simpel niet? Werkt die kinderlijke nostalgie in je geheugen vandaag toch minder goed dan je zou willen?
Bij mij is dat alvast het geval. Als ik mijn ogen sluit, zelfs in het gras onder een helderblauwe hemel, dan voel ik vooral een net iets te hard kloppend hart, wat gespannen spieren en een stroom geratel en gedachten. Het koortje vogelzangers echoot ergens heel ver op de achtergrond.

Toch wil ik mijn zomer aangrijpen om te herbronnen. Om mijn rust terug te vinden na een intens jaar van drukte, deining en beroering. Ik wil terug naar mijn bron, een plek die ik me voorstel als – hoe zeg je dat – waar ik gewoon kan ‘zijn’.

Op reis in jezelf

Herbronnen is meer dan een dutje in de zon, het is een actieve bezigheid. Noem het op reis gaan in jezelf, een trektocht. Je gaat op ontdekking met een nieuwsgierige padvindersblik, naar wat er ook nog is. Naast dat wat je al wist, naast alle grijsgedraaide platen en afgezaagde liedjes.

Als gids neem ik daarvoor wel eens de boeddhistische monnik Tenzin Wangyal Rinpoche onder de arm. In zijn boek De Stralende Geest leert hij je contact maken met drie ijkpunten in jezelf: de rust in je lichaam, de stilte in je (innerlijke) stem en de ruimte in je gedachten.

Rust, stilte en ruimte

Rust in je lichaam, stilte in je stem en ruimte in je gedachten. Dat klinkt als het paradijs, toch? Bestond er een reisbureau dat tickets daarheen aanbood, het was wellicht een reisimperium.

Maar wacht even, goed nieuws. Dat reisbureau ben je zelf. Jij beslist of je gaat of niet. Geen files of wachtrijen voor vertrek, want je doet het gewoon waar je nu bent. Het kost je niets. Het ticket heb je al op zak en het is eeuwig geldig. Je bestemming is altijd toegankelijk, 24/7, waar je je ook bevindt, hoe ver je er ook van verwijderd lijkt te zijn.

De reis is een oefening in contact maken met… niets. Het niets in jou. Of het alles, zo je wil. Contact met rust, stilte en ruimte, hoe onrustig, lawaaierig en vol het binnenin jou ook mag aanvoelen

Klaar voor vertrek?

Hoe doe je dat? De reisgids in een zeer korte notendop:

1) Je lichaam. Ga zitten of liggen en sluit je ogen. Vertraag. Maak contact met je lichaam en voel wat er op dit moment is. Voel je spieren, zenuwen, fysieke gewaarwordingen. Verschuif dan je aandacht naar de rust in je lichaam, wetende dat deze er sowieso ook is. Ga ernaar op zoek, maak er contact mee, duik er helemaal in. Laat je erdoor overspoelen, word de rust.

2) Je stem. Hoor je innerlijke dialoog, de woorden, zinnen die je tegen jezelf zegt, het lawaai. Verschuif je aandacht naar de stilte. Ze is er sowieso, al moet je misschien even zoeken. Voel ze, hoor ze. Duik er helemaal in, word de stilte.

3) Je gedachten. Zie en ervaar de drukte in je gedachten. De beelden, geluiden, emoties, de dagelijkse film van verleden of toekomst. Verschuif je aandacht naar de ruimte tussen je gedachten, in dit moment. Duik in die ruimte, word de ruimte.

De kunst van het aanwezig zijn

Deze drie ‘wegen van innerlijke toevlucht’ leiden naar, wat Rinpoche noemt, een onbegrensde ruimte met onveranderlijke en onvernietigbare kwaliteiten. Door er met je aandacht naartoe te gaan, laat je die ruimte binnen, word je ze en ontdek je ook dat je ze al die tijd eigenlijk al was. Het enige wat nodig is, is dat jij even de tijd neemt om te vertragen en je aandacht op jezelf te richten, voorbij je gedachten en emoties.

Herbronnen is dus de kunst van het aanwezig zijn bij jezelf, bij de onveranderlijkheid onder de dagelijkse verandering. Dat is geen enge eenzame plek, maar net een plek met een diepe warmte en verbondenheid.

Voorbij het drama

Niet dat het makkelijk is, er is afleiding genoeg. Als het dagelijkse drama roept, dwingend en onontkoombaar, dan worden we meegezogen in kolkende zeeën van heftige emoties en rusteloze gedachten. Dan willen we weg, zo ver mogelijk daarvandaan. Maar de kortste weg eruit is de weg erin. Ontdekken wat er ook nog is, altijd. Zelf je eigen ruimte creëren.

Dat is de plek waar het echt zomert, ongeacht het seizoen.

Wil jij nog meer weten over hoe je jezelf kunt herbronnen? Neem een kijkje in onze opleidingen op www.arcturus.be

 

Hilde Van Liefferinge is zelfstandig trainer en coach. Voor Arcturus werkt ze als NLP-trainer en loopbaancoach.