De vragen van Proust: Tom Cornille

 

Deze week stellen we je graag onze gasttrainer Tom Cornille voor. Via het geven van de opleidingen “Verbindende Communicatie” van Els Van Beveren is hij als trainer ontzettend gemotiveerd om mensen bewuster en vrijer te maken en zo bij te dragen aan een betere wereld.

 

  1. Wat is je huidige gemoedstoestand?

Ik drijf mee op de golven die het leven me brengt. Dat schommelt op dit moment tussen een vredige bergrivier en een woelige storm. Beide zijn deel van het groter geheel en ik geniet ook van die extremen en alles er tussenin. Alles mag er zijn. Het geeft een intensiteit aan het leven die ik niet graag zou missen.

 

  1. Wat is de kwaliteit die je het meest bewondert in een persoon?

Iets wat moeilijk in woorden of gedrag te vatten is maar in mijn beleving wel de basis vormt van alles: mensen die echt ‘aanwezig’ zijn, ook voor anderen. In het Engels is dit eigenlijk nog mooier ‘being present’. Dat heeft ook meteen de bijklank van ‘a present’, een cadeautje en dat is het ook. Iemand die handelt vanuit dat Zijn met grote Z, die er echt is voor anderen: dat is één van de grootste geschenken die een mens een ander mens kan geven.

 

  1. Welke kwaliteit apprecieer je het meest in je vrienden?

Ik heb één boezemvriend die eigenlijk al zolang ik hem ken de capaciteit heeft om de wereld vanop een rustige afstand te bekijken. Hij straalt van nature een bepaalde standvastigheid en kalmte uit. Het beeld van een wijze uil komt in me op. Waar ik zelf veel inspanning, persoonlijke ontwikkeling en meditatie voor nodig heb gehad, dat zit blijkbaar in zijn genen. Fijn om dit bij hem te mogen ervaren.

 

  1. Welk talent zou je graag hebben?

Niet zeker of je dit een talent zou kunnen noemen maar het eerste dat in me opkomt: ik zou graag vloeiend een muziek instrument kunnen bespelen. Piano of gitaar bijvoorbeeld. Muziek is heel belangrijk in mijn leven en ik ben er ook af en toe zelf mee bezig maar ik heb nooit de tijd genomen of het doorzettingsvermogen gehad om echt lessen te nemen. Het blijft echter duwen dus wie weet…

 

  1. Wat is je meest markante eigenschap?

Er wordt me al mijn hele leven gezegd ‘dat ik het goed kan uitleggen’ en ik herken dat wel. Ik heb een talent voor taal en spreken, wat me nu als facilitator van groepen en coach goed uitkomt. Als verkoper gebruikte ik die eigenschap vroeger niet altijd op een even authentieke manier. Het is een fijn gevoel om te ervaren dat ik dit in mijn huidige werk als trainer wel kan doen.

 

  1. Wat is je grootste angst?

Op dit moment is mijn grootste bezorgdheid dat de wereld in mijn beleving wel heel erg snel aan het afhellen is naar een samenleving waar vooral die angst regeert. Mensen zijn meer en meer collectief onzeker en bang. Dat vertaalt zich in het sluiten van het hart, wat op zijn beurt in de wereld komt als onverdraagzaamheid, racisme, conflict en geweld. Het klimaat, vluchtelingen, extremisme…  Ik wil niet in pessimisme of doemdenken vervallen maar op kortere termijn zie ik eerder donkere wolken. Het vertrouwen dat de geschiedenis alterneert en de vele tekenen van liefde en goede wil om me heen geven me dan wel weer moed.

 

  1. Wie zijn je favoriete schrijvers?

Ik ben wat je een veellezer zou kunnen noemen, op het randje van leesverslaafd zelfs, dus geen eenvoudige vraag want keuze ten over. Het wisselt ook heel erg. De boeken die ik op een bepaald moment in mijn leven nodig heb vallen meestal in mijn schoot. Michael Singer met ‘The untethered soul’ was heel erg inspirerend. De boeken van Adyashanti en Ram Dass ook, kattenbelletjes om de basis niet uit het oog te verliezen. Het Tibetaanse boek van leven en sterven door Sogyal Rinpoche was ook een mijlpaal op mijn pad net zoals de boeken van Osho. Op dit moment verdiep ik me in het ‘zwaardere’ werk van Arcady Petrov en Jane Roberts.

 

  1. Wie zijn je helden in het echte leven?

Mensen die zich inzetten voor ‘het grotere goed’, los van eigen gewin of ego. Mensen die in stilte op de achtergrond ruimte houden voor anderen, zorg dragen en liefde brengen zonder hiervoor erkenning te vragen of in de spotlight te moeten komen. Ik kan grote bekende namen opnoemen maar het zijn net die vele namen die we niet kennen die een verschil maken in de wereld. De bezielde juf die voor de klas staat, de aalmoezenier in de gevangenis, de medewerker van het rusthuis… Authentieke zielen die hun missie uitdragen in de wereld. De grote vuren vallen misschien het meeste op maar het zijn de vele kleintjes die de wereld stapje voor stapje verlichten.

 

  1. Wat is je motto?

Hmmm… ik wil er graag twee opnoemen: ‘no mud, no lotus’ en ‘your will, not mine’. Het eerste van Thich Nhat Hanh herinnert me dagelijks dat alles op je pad, elke ontmoeting, elk woord, elke ervaring een uitnodiging is om te groeien. Groeien daar hoort modder bij, dus ook wat we als mens lijden noemen maakt daar deel van uit. All inclusive. Het tweede sluit daar mooi bij aan. Een bedrieglijk eenvoudige Bijbelse boodschap met hele grote diepgang die ik de drijfveer van mijn leven probeer te maken. Voorkeuren zoveel mogelijk loslaten en overgeven aan de natuurlijke flow van het leven. Wat ze de ‘Dao’ noemen.

 

  1. Wat vind je de meest overschatte deugd?

Even wikipedia erbij genomen voor deze… Kiezen uit de klassieke zeven is niet makkelijk want ik heb ze in mijn leven allemaal meer en meer leren begrijpen en appreciëren. Misschien ‘hoop’ dan. Als de zes andere aanwezig zijn lijkt me deze nogal overbodig. Met moed, geloof en liefde kom je al een heel eind!

 

  1. Hoe zou je graag willen sterven?

Heel bewust, zonder angst maar met een diepe dankbaarheid en vertrouwen dat het slechts een overgang is, een drempel op weg naar het onbekende, het volgende avontuur. Omringt door iedereen die me ooit van dichtbij heeft gekend, of het nu vrienden, geliefden of minder aangename spiegeltjes zijn geweest. Ik wil ze horen zingen, zien dansen en genieten van het leven. We zijn dit in onze cultuur niet gewoon maar mijn dood mag een feest zijn. Hoera voor wat er is geweest, hoera voor wat er is en hoera voor wat erna komt.

Symboliek te Chartres 21ste editie

21ste editie – dag 1 – Warm Welkom in het Hotel Le Grand Monarque!

Donderdagochtend 16 mei. Dit wordt de 21e (ja, één-en-twintigste) editie!Alles staat ook nu weer klaar voor een warm onthaal door Ingrid en Eric.

En tegelijkertijd leeft het gevoel dat de “aftrap” deze keer al eerder werd gegeven?
Na een fijn mailtje van Ingrid, met deelnemerslijst en extra duiding, werd via Whatsapp al actief geconnecteerd tussen deelnemers. Er werd kennis gemaakt, afgesproken, uitgewisseld…. Samen reizen? Bij aankomst samen iets eten? Dat kon allemaal.

Ook foto’s van wie vroeg aanwezig was, zorgden dat we ons op de trein al een beetje “ter plekke” voelden. Eens aangekomen, zagen we dat het ook dit jaar weer “klopte”.

Eric loodst ons ook deze ochtend feilloos door Hoge Middeleeuwen, de periode tussen 1100-1300.
Al snel vergeten we wat we hierover “dachten te weten”, en dompelen we ons onder in dit (vaak mis-begrepen) tijdperk van Verblindend Licht!

Sociaal bewustzijn is cruciaal, zegt Eric. Wel, we zijn er klaar voor. Dit jaar 12 stoelen in een cirkel, in ‘t gastvrije “Salon Bibliothèque”, met alleen maar “schone” mensen.

Een heerlijke start dus, en ook toch ook weer spannend. Uitkijkend naar ons ont-moeten met de Kathedraal als spiegel, en levend Bewustzijn… lunchen we in de ZON.

Zelfontwikkeling als hoogste uiting van dienstbaarheid. C’est parti!

Spreek alleen nog over Liefde

Rond 18u koppelen we nog even terug, de eerste dag, over onze ont-moeting met de Kathedraal. Ieder van ons met eigen percepties. Sommigen zagen veel fotograferende toeristen (nu Notre Dame gesloten is?) terwijl anderen dat nauwelijks opmerkten. En de zwarte madonna liet indruk na, zelfs op wie haar niet direct “herkende”, nu ze wit-gerestaureerd werd ;)

Ook ‘t effect van de Kathedraal op onszelf, is bij iedereen “in zekere zin verschillend”, althans op het eerste gezicht… Of toch ook weer niet? We werden allemaal, zonder uitzondering, op één of andere manier “beroerd” door deze ont-moeting. Dat blijkt een constante. De “waarheid van de ervaring” is soms moeilijk “uit te leggen”.

En de Kathedraal? Die zag dat het goed was, en blijft onverstoorbaar raken, verbinden en helen.

’s Avonds lonken terrasjes in de zon! Tijd voor wereldse geneugten? We weten inmiddels dat wat “in” je mond gaat, in wezen van minder belang is dan wat er “uit” komt. “Spreek alleen nog over Liefde”, zei Eric bij afsluiting van deze eerste dag

En toch wordt de menukaart met zorg bestudeerd… Zou een Aperol Spritzituel helpen, om de brug te slaan?

Elke avond is deze stad een Feest! Het klank-en lichtspel betovert. En ‘t voelt goed zo. We call this a day en kijken uit naar morgen: dan is het Labyrint open!

En speciaal voor de “anciens”: ‘t prachtig Licht-spel op de Kathedraal is dit jaar vernieuwd. Kom dat zien!

 

 

21ste editie – dag 2 – Terug naar een wereld die weerspiegeling is van de Kosmos

Aan de start van dag 2 vinden we elkaar terug in ‘t gastvrije hotel Le Monarque. Na wat verkennend ochtend-gekeuvel, neemt iedereen zijn plekje in, en ons perspectief op de Middeleeuwen verruimt verder. We komen meer te weten over straffe madammen “van toen”, over de symboliek van Romaanse en Gotische bouwstijlen, en vooral ook over de mind-set van toenmalige kathedralen-bouwers. Wat een spiegel voor ons allen, vandaag!

“We moeten terug naar een wereld die een weerspiegeling is van de kosmos” zegt Eric “en elk van ons, als micro-kosmos en weerspiegeling van het universum, gaat hier aan z’n eigen Kathedraal bouwen… “

Deze workshop gaat over spirituele ontwikkeling als dienstbaarheid, en over hoe ‘t materiële ten dienste moet staan van het spirituele (niet omgekeerd, zoals vandaag het geval is). En ja, ook over de rol die elk van ons daar in op te nemen heeft…

Aan ‘t eind van de ochtend krijgen we onze eerste oefening mee, en we vertrekken in groepjes. Op naar de Kathedraal!

De zon verwarmt de terrasjes. Intenties scherp stellen, nog even een “scenario” check en bepalen wie begint of begeleidt. En dan stappen we de Kathedraal binnen langs de Noord-poort, symbool staat voor Initiatie.

Onze missie leidt ons, onze visie wordt helderder, gaandeweg, en dus ook de weg naar concretisatie ervan. En ja, Thanks God it’s Friday! Aansluitend aan de oefening, krijgen we dus ook nog de kans om doorheen het Labyrint te lopen.

Wat een ervaring! … werd ook ’s avonds nogmaals bevestigd de plenaire feedback.

 

21ste editie – dag 3 – Als er betekenis is, wordt de simpelste beweging een “gebaar”

Volgens Middeleeuwers zat het onderscheid tussen mens en dier niet in  “kennis”, maar in de handen. Jawel, in de handen, als middel tot creatieve expressie.

Wat creëer ik, ten dienste van het “wij”?

Met deze vraag als aanzet, exploreren we wat het betekent Meesterschap te ontwikkelen. Straal ik Licht uit, en helende energie? Of ben ik deel van het probleem? En hoe kom ik straks “thuis”, met en nà alle ervaringen uit Chartres?
Want ja, onze uitdaging ligt in de vertaalslag naar dagelijkse concretisatie  “weten wat me te doen staat”… en daar ook effectief naar handelen. “Have fun en vermijd banaliteit”, knipoogt Eric en weet dat er geen “kleine” dingen zijn

Als er “betekenis” is, wordt de simpelste beweging een “gebaar”

De laatste avond genieten we dankbaar in het gastronomische sterrenrestaurant “Le Georges”. Heerlijke amuses, zorgvuldig uitgekozen gerechten en hemelse wijn, aangeboden door Eric en Ingrid. In ‘t besef dat dit onze laatste avond samen is, kiemen plannen voor een weerzien “na-Chartres”.
      

Op zondag sluiten we dankbaar af  “The Paradise Knowing

We zijn Eén met Eenheid                          We are At One with Oneness
We zijn Eén met onze Diversiteit            We are At One with our Diversity
We zijn Eén met onze Uniciteit                We are At One with our Uniqueness

We kennen onszelf als de som van onze Levens                    We know ourselves as the sum of all our lives
We kennen onszelf als de vrucht van eindeloos dromen      We know ourselves to be the fruit of infinite dreaming
We kennen onszelf als de scheppers van onze Werelden     We know ourselves to be Creators of our Worlds

We geloven niet. We Weten                      We cannot believe. We only Know
We haten niet. We hebben Lief                We cannot hate. We only Love
We sterven niet. We Leven                        We cannot die. We only Love

 

PS: Terwijl ik dit blogje schreef, vertaalden na-Chartres plannen zich al in een doodle. Tja, van concretisatie gesproken!

Katrien Nuyts