De vragen van Proust: Tom Cornille
Deze week stellen we je graag onze gasttrainer Tom Cornille voor. Via het geven van de opleidingen “Verbindende Communicatie” van Els Van Beveren is hij als trainer ontzettend gemotiveerd om mensen bewuster en vrijer te maken en zo bij te dragen aan een betere wereld.
- Wat is je huidige gemoedstoestand?
Ik drijf mee op de golven die het leven me brengt. Dat schommelt op dit moment tussen een vredige bergrivier en een woelige storm. Beide zijn deel van het groter geheel en ik geniet ook van die extremen en alles er tussenin. Alles mag er zijn. Het geeft een intensiteit aan het leven die ik niet graag zou missen.
- Wat is de kwaliteit die je het meest bewondert in een persoon?
Iets wat moeilijk in woorden of gedrag te vatten is maar in mijn beleving wel de basis vormt van alles: mensen die echt ‘aanwezig’ zijn, ook voor anderen. In het Engels is dit eigenlijk nog mooier ‘being present’. Dat heeft ook meteen de bijklank van ‘a present’, een cadeautje en dat is het ook. Iemand die handelt vanuit dat Zijn met grote Z, die er echt is voor anderen: dat is één van de grootste geschenken die een mens een ander mens kan geven.
- Welke kwaliteit apprecieer je het meest in je vrienden?
Ik heb één boezemvriend die eigenlijk al zolang ik hem ken de capaciteit heeft om de wereld vanop een rustige afstand te bekijken. Hij straalt van nature een bepaalde standvastigheid en kalmte uit. Het beeld van een wijze uil komt in me op. Waar ik zelf veel inspanning, persoonlijke ontwikkeling en meditatie voor nodig heb gehad, dat zit blijkbaar in zijn genen. Fijn om dit bij hem te mogen ervaren.
- Welk talent zou je graag hebben?
Niet zeker of je dit een talent zou kunnen noemen maar het eerste dat in me opkomt: ik zou graag vloeiend een muziek instrument kunnen bespelen. Piano of gitaar bijvoorbeeld. Muziek is heel belangrijk in mijn leven en ik ben er ook af en toe zelf mee bezig maar ik heb nooit de tijd genomen of het doorzettingsvermogen gehad om echt lessen te nemen. Het blijft echter duwen dus wie weet…
- Wat is je meest markante eigenschap?
Er wordt me al mijn hele leven gezegd ‘dat ik het goed kan uitleggen’ en ik herken dat wel. Ik heb een talent voor taal en spreken, wat me nu als facilitator van groepen en coach goed uitkomt. Als verkoper gebruikte ik die eigenschap vroeger niet altijd op een even authentieke manier. Het is een fijn gevoel om te ervaren dat ik dit in mijn huidige werk als trainer wel kan doen.
- Wat is je grootste angst?
Op dit moment is mijn grootste bezorgdheid dat de wereld in mijn beleving wel heel erg snel aan het afhellen is naar een samenleving waar vooral die angst regeert. Mensen zijn meer en meer collectief onzeker en bang. Dat vertaalt zich in het sluiten van het hart, wat op zijn beurt in de wereld komt als onverdraagzaamheid, racisme, conflict en geweld. Het klimaat, vluchtelingen, extremisme… Ik wil niet in pessimisme of doemdenken vervallen maar op kortere termijn zie ik eerder donkere wolken. Het vertrouwen dat de geschiedenis alterneert en de vele tekenen van liefde en goede wil om me heen geven me dan wel weer moed.
- Wie zijn je favoriete schrijvers?
Ik ben wat je een veellezer zou kunnen noemen, op het randje van leesverslaafd zelfs, dus geen eenvoudige vraag want keuze ten over. Het wisselt ook heel erg. De boeken die ik op een bepaald moment in mijn leven nodig heb vallen meestal in mijn schoot. Michael Singer met ‘The untethered soul’ was heel erg inspirerend. De boeken van Adyashanti en Ram Dass ook, kattenbelletjes om de basis niet uit het oog te verliezen. Het Tibetaanse boek van leven en sterven door Sogyal Rinpoche was ook een mijlpaal op mijn pad net zoals de boeken van Osho. Op dit moment verdiep ik me in het ‘zwaardere’ werk van Arcady Petrov en Jane Roberts.
- Wie zijn je helden in het echte leven?
Mensen die zich inzetten voor ‘het grotere goed’, los van eigen gewin of ego. Mensen die in stilte op de achtergrond ruimte houden voor anderen, zorg dragen en liefde brengen zonder hiervoor erkenning te vragen of in de spotlight te moeten komen. Ik kan grote bekende namen opnoemen maar het zijn net die vele namen die we niet kennen die een verschil maken in de wereld. De bezielde juf die voor de klas staat, de aalmoezenier in de gevangenis, de medewerker van het rusthuis… Authentieke zielen die hun missie uitdragen in de wereld. De grote vuren vallen misschien het meeste op maar het zijn de vele kleintjes die de wereld stapje voor stapje verlichten.
- Wat is je motto?
Hmmm… ik wil er graag twee opnoemen: ‘no mud, no lotus’ en ‘your will, not mine’. Het eerste van Thich Nhat Hanh herinnert me dagelijks dat alles op je pad, elke ontmoeting, elk woord, elke ervaring een uitnodiging is om te groeien. Groeien daar hoort modder bij, dus ook wat we als mens lijden noemen maakt daar deel van uit. All inclusive. Het tweede sluit daar mooi bij aan. Een bedrieglijk eenvoudige Bijbelse boodschap met hele grote diepgang die ik de drijfveer van mijn leven probeer te maken. Voorkeuren zoveel mogelijk loslaten en overgeven aan de natuurlijke flow van het leven. Wat ze de ‘Dao’ noemen.
- Wat vind je de meest overschatte deugd?
Even wikipedia erbij genomen voor deze… Kiezen uit de klassieke zeven is niet makkelijk want ik heb ze in mijn leven allemaal meer en meer leren begrijpen en appreciëren. Misschien ‘hoop’ dan. Als de zes andere aanwezig zijn lijkt me deze nogal overbodig. Met moed, geloof en liefde kom je al een heel eind!
- Hoe zou je graag willen sterven?
Heel bewust, zonder angst maar met een diepe dankbaarheid en vertrouwen dat het slechts een overgang is, een drempel op weg naar het onbekende, het volgende avontuur. Omringt door iedereen die me ooit van dichtbij heeft gekend, of het nu vrienden, geliefden of minder aangename spiegeltjes zijn geweest. Ik wil ze horen zingen, zien dansen en genieten van het leven. We zijn dit in onze cultuur niet gewoon maar mijn dood mag een feest zijn. Hoera voor wat er is geweest, hoera voor wat er is en hoera voor wat erna komt.
