Noodzakelijk nieuw bewustzijn van Tijd en Ruimte in de volgende fase van onze individuele en collectieve evolutie.
We beleven nu als mensheid een quantumsprong in onze evolutie. De stap in een Nieuwe wereld, een Nieuwe Tijd is volop aan de gang. Tot nu toe is slechts een klein deel van de wereldbevolking bewust van het absoluut unieke proces dat bezig is.
Die grote groep is afhankelijk van dat kleinere deel van het geheel dat de verantwoordelijkheid opneemt en heel de mensheid voorafgaat, voorttrekt naar een nieuw Zijnsniveau.
Een nieuw Zijnsniveau impliceert steeds een nieuw ervaren en begrijpen van tijd. Dat nieuw begrip drukt zich technologisch uit in de verschillende vormen van tijdsreizen, gekoppeld aan het inzicht dat de aarde via ‘stargates’ (tijd-ruimtekanalen) in het Nu verbonden is met het hele universum.
Het internet bevat met de dag meer en meer info over de technologische en quantumfysische aspecten van deze vooruitgang.
Maar wat betekent dat psychologisch in ons persoonlijk functioneren als bewuste voorgangers in dit proces. Wat betekent dat in onze dagelijkse communicatie zowel met anderen als met onszelf?
In die tijdsexperimenten heeft men vastgesteld dat er een direct verband is tussen de kwaliteit van de reis en het bewustzijn van de reiziger.
Bijvoorbeeld in relatie tot Pasen nù: wanneer de betrokkene gelooft dat Jezus op een wrede manier behandeld werd, is het exact dàt wat hij op zijn reis op dat moment in het verleden ziet gebeuren en feitelijk tot in de details meemaakt.
Wanneer hij echter vertrok met een meer vredevolle instelling, dan was zijn subjectieve reiservaring dààr op gebaseerd.
Onze realiteit, zowel op individueel als op collectief niveau, is afhankelijk van ons bewustzijn. De kwaliteit van ons bewustzijn nú, bepaalt wat we gaan tegenkomen als realiteit in het verleden.
Bewustzijn impliceert keuze. Vanuit een bewustzijn van het verleden dat we geneigd zijn te ervaren als de oorzaak van het nu (oud bewustzijn), creëren we vanuit het nú een verleden en dus ook een toekomst die een expressie is van de kwaliteit van dat nu. (Nieuw bewustzijn!)
Wanneer je door de tijd reist betekent dat, dat dat verleden -in al zijn mogelijke perspectieven- nù gebeurt. Waardoor ik het ook nù kan veranderen in zijn effect op het nu en daardoor in staat ben dat nù te transformeren. Dat is precies wat we in NLP doen met timeline therapy.
Hetzelfde geldt voor de toekomst. Die is ook nù. Alles ontvouwt zich vanuit het nu. De keuze die ik nù maak, verandert ook letterlijk mijn verleden en toekomst. We zijn dus uiteindelijk niet bepaald door de tijd, maar we ontplooien die zelf iedere keer weer opnieuw vanuit het nù. Het vraagt Hartsbewustzijn om dat ten volle te beseffen. Intellectueel begrip is niet voldoende. Pas het doordrongen zijn van dat besef dwingt mij dat te demonstreren, in elke handeling. Elk handelen wordt dan getransformeerd tot een gebaar, bijdragend aan de heling van de wereld niet alleen nú, maar ook in verleden en toekomst.
Het verleden en de toekomst hebben één ding gemeen, ze zijn aspecten van tijd. Als het verleden van morgen volgende week nog steeds gebeurt als het huidige verleden, gebeurt niet alleen het verleden nù, maar ook in de toekomst. De toekomst gebeurt nù en gisteren als het ware én is eveneens afhankelijk van het bewustzijn van de reiziger, net zoals het verleden. Dus, wanneer ik in de toekomst een derde wereldoorlog verwacht, is dat exact wat ik daar ga meemaken. Wanneer ik echter vanuit mijn hart een vredevolle, liefdevolle toekomst verwacht, dan zal het dàt zijn wat ik daar zal vinden.
Technologisch is het bewijs van die dynamiek al geleverd.
Hoe meer dat besef er is, hoe minder ik dwang, frustratie, afwezigheid van mededogen, externe controle vanuit angst, woede, enz…kan accepteren, vergeven en loslaten en in weerwil van omstandigheden in Liefde kan blijven. To let It Be!
Elke act bepaalt voor welke timeline ik kies, niet alleen voor mezelf maar voor héél de wereld (denk aan het voorbeeld van die ene korrel zand die de evolutie van de duin bepaalt). We bepalen en kiezen mee de hele collectieve timeline.
Al wat ik doe, communiceer -zowel qua inhoud als qua vorm- verraadt voor welke toekomst ik kies, NU.
Elk nù op mijn/onze timeline geeft een oneindig aantal interdimensionele keuzemogelijkheden, die er allemaal al zijn, nù.
De coronalockdown is de uitnodiging par excellence om nù even stil te staan bij de vraag: Welke toekomst ben ik bezig nù te demonstreren? En is die zowel voor mezelf als voor anderen een hulp in de healing van het verleden alsook een ‘Stargate’ naar een ‘Nieuwe Hemel en een Nieuwe Aarde’ NU?
‘Is it the best you/love can do?’
Is it already fifth-dimensional?
Eric Schneider