Hoe demonstreer je Liefde, Vrede en Mededogen in deze uitdagende tijd?

Terwijl we allen ‘genieten’ van de vertraging door de lockdown, worden we toch tegelijkertijd uitgenodigd tot een vorm van verinnerlijking. Stukken van onze schaduw die door de drukte van het gewone leven onder controle konden gehouden worden, of, waar er dan veel ontsnappingsmogelijkheden waren, riskeren nu echt de kop op te steken. Door de opgelegde context nu, kunnen velen geen kant uit en wordt de confrontatie met de noodzaak de innerlijke demonen onder ogen te zien én te transformeren, met de dag dwingender.

 

In de vorige blogs heb ik reeds een reeks concrete aanknopingspunten gegeven, die, wanneer ze au sérieux genomen worden, leiden tot groei in Authenticiteit, Liefde en Soevereiniteit. Het belang van het nù kunnen we in dat proces niet genoeg benadrukken.

 

Door de opgelegde isolatie wordt het moeilijker de oorzaak van de pijn bij anderen neer te leggen. Het wordt moeilijker te projecteren. We worden gedwongen bewuster en bewuster te worden van het feit dat hoé ik mezelf, de anderen en de wereld nú ervaar, het gevolg is van mijn eigen denkkader en de daaruitvolgende perceptie van de wereld.

 

Zolang we blijven hangen in het slachtoffer-paradigma waarin de ander en het andere de oorzaak is van mijn pijn, van mijn moeilijkheden, wordt het probleem alleen maar erger. De anderen -door hoe en wie zij zijn en functioneren- zijn hooguit de trigger, nooit de echte oorzaak van onze innerlijke toestand.

 

Het veranderen van de ander leidt nooit tot een oplossing. Pas wanneer ik de neiging om in -wat we in NLP zeggen- de ‘blameframe’ te stappen, weet te transformeren in verwachtingsvrij mededogen, demonstreer ik een groei in Liefde en bewustzijn, win ik aan levenskwaliteit.

 

Mededogen demonstreert het besef dat de ander niet de oorzaak is, hooguit een trigger voor een probleem dat al lang ín mezelf zit en daar alleen kan opgelost geraken. De wereld, de ander, het andere is nooit het probleem. Het is het probleem verscholen in onszelf dat uiteindelijk voor de wereld een probleem wordt.

 

Mededogen -en vooral ook zelfmededogen- demonstreert zelfverantwoordelijkheid en is de belangrijkste stap naar een Leven van Dankbaarheid, Vreugde en Licht Nú!

 

Heel de periode van opgelegde vertraging en isolatie krijgt diepgaand zin en betekenis in de mate mededogen en Liefde het criterium in ons denken, doen, voelen en laten wordt. Dan kunnen we ‘aan den lijve’ ervaren, door verdieping, door dieper in het eigen Hart te kijken, dat elke ervaring in ons leven, zowel de negatieve als de positieve, een expressie en een weerspiegeling is van fundamentele ontwikkelingskeuzes die ik zèlf genomen heb op zielsniveau.

 

Dié zelfervaring vanuit Liefde, Zelfmededogen en Mededogen is de basis voor elk authentiek geluk in ons leven. Die zelfervaring bevrijdt ons van het gevoel bepaald te worden door omstandigheden. Die zelfervaring is en maakt ons vrij, de vrijheid van het leven vanuit ons Hart… . De ‘ander’ is nooit het probleem. Dit is de basis van alle authentieke Vrede. Het wijzen naar de/het ander(e) is het begin van alle oorlog en onheil, zowel individueel als collectief.

 

Laten we dus nú die ongelooflijke kans grijpen om ons vermogen tot Liefde, Vrede, (Zelf-)Mededogen te demonstreren, op weg naar een vernieuwde wereld van Heling, Gezondheid en Geluk. Een wereld van Zelfzijn!